Over Thijsse's Nederland

WWW | 27 Geul met zinkviooltjes

'De Geul is het best bekend, maar ge moogt den waterloop van Gulpen opwaarts naar Slenaken toch niet verwaarloozen. […] Nog altijd bloeien de zinkviooltjes in de bonte weiden langs den stroom, die lustig voortkabbelt van molen tot molen, met onuitputtelijke afwisseling van loopbaan en begroeiing. Of de gele Monnikskappen nog stand houden, is onzeker. Maar zeker is het, dat dank zij Heimans de belangstelling in deze dingen, de belangstelling in de natuur van Zuid-Limburg is gegroeid en dat het Geuldal van Cottesen tot Mechelen inderdaad beschouwd wordt als een Natuurmonument, ofschoon het bij lange na nog niet veilig is.'

< Vorige (Holle weg) [27] Er is geen volgende

[...] hoeveel vreugde er aan dit rijke 'bezit' valt te beleven. Ξ Uit het voorwoord van 'Waar wij wonen'.

Geul met zinkviooltjes

Zinkviooltje. Publiek domein.

[Links] Ansichtkaart van de Geul bij Epen, jaren zestig.
[Rechts] Ansichtkaart 'Kamperen aan de Geul' bij Epen, jaren vijftig.

Het zinkviooltje (Viola lutea subsp. calaminaria) is zeer zeldzaam en bovendien sinds 1950 sterk achteruitgegaan. De oorzaak ligt in dit geval niet aan biotoopverlies, stikstofbelasting of een andere verstorende invloed maar aan de afname van de zinkverontreiniging vanuit België. Er zijn echter aanwijzingen dat een te hoge fosfaatbelasting (afkomstig van de agrarische sector) ook een rol zou kunnen spelen. Naast het zinkviooltje staat op de afbeelding iets wat sterk op kamille lijkt, bijvoorbeeld de echte kamille (Matricaria chamomilla). De gele monnikskap (Aconitum vulparia) waarvan Thijsse rept, is in Nederland altijd een zeldzaamheid geweest.